| Tarczyca i jej wpływ na Nasze zdrowie |
Kobiety z nadczynnością tarczycy powinny unikać ciąży, ponieważ zarówno sama choroba, jak i jej leczenie mogą wpływać ujemnie na rozwój płodu.
Przy zakłóceniach czynności tarczycy, mamy do czynienia z przedwczesnym starzeniem się organizmu. Dlaczego?
Przy nadczynności tarczycy eksploatujemy organizm podwójnie,
przy niedoczynności tarczycy, spowalniamy wszystkie reakcje i metabolizm, nawet te regeneracyjne.
Plyn lugola nasyca związkiem jodu, dlatego taka tarczyca „nasycona” nie bedzie przyjmowac kolejnych porcji jodu (np tego radioaktywnego z czastek z powietrza
nadczynnosc tarczycy - ( kołatanie serca, temperatura, drzenie rak), niedoczynnosc tarczycy ( niskie cisnienie, ogromna sennosc, uczucie chlodu).
zaburzenia hormonalne mogą doprowadzić do rozchwiania całego organizmu i zwiększa podatność na choroby nowotworowe,
Tarczyca jest niewielkim gruczołem, swoim kształtem przypomina motyla.
Produkuje i wydziela do krwi trzy hormony. Głównym jest tyroksyna, o oznaczeniu T4. Poza tyroksyną jest trijodotyronina, o symbolu T3 oraz kalcytonina oznaczona Ct.
Niedobór hormonów tarczycowych u dzieci prowadzi do zahamowania wzrostu (przy zachowaniu dziecięcych proporcji ciała) i opóźnienia dojrzewania płciowego. Przez całe życie człowieka, hormony tarczycy kontrolują produkcję energii cieplnej, wpływają na procesy intelektualne i nastrój, pracę serca, mięśni szkieletowych, jajników i jelit.
Do postawienia diagnozy niezbędne jest wykonanie następujących badań: oznaczenie w badaniach krwi: TSH, Ft3, Ft4, przeciwciała TPO, przeciwciała TG, wykonanie USG tarczycy. Na podstawie tych wyników badań lekarz endokrynolog może postawić diagnozę. Warto też wiedzieć, jaki jest poziom cukru we krwi i lipidogram.
Występujące choroby tarczycy:
• niedoczynność tarczycy,
• nadczynność tarczycy,
• wole obojętne,
• zapalenie tarczycy,
• nowotwór złośliwy tarczycy.
Rzeżucha – lek i kosmetyk
Warto o niej pamiętać przez cały rok. Poleca się ją osobom z dolegliwościami tarczycy, chorym na cukrzycę, kobietom w ciąży i karmiącym, a także palaczom papierosów. Rzeżucha jest też świetnym kosmetykiem, poprawia wygląd skóry i paznokci, znikają wysypki i egzema. Trochę rzeżuchy do sałatek i kanapek każdego dnia doda sił życiowych i m.in. sprawi, że wypięknieją nasze włosy (rzeżucha pobudza cebulki włosowe).
Świeżym sokiem można przemywać twarz, by rozjaśnić plamy, piegi i przebarwienia.
Tarczyca jest narządem wydzielającym hormony działające na wszystkie tkanki, jakie biorą udział w regulacji przemiany materii i wielu innych procesach życiowych. Ważnym składnikiem tych hormonów jest jod – dlatego zarówno nadmiar, jak i niedobór jodu prowadzi do zaburzeń w funkcjonowaniu tarczycy. Jej choroby są niestety bardzo rozpowszechnione. Najczęstszą jest powiększenie tarczycy i obecność guzków w jej obrębie, czyli wole guzkowe. Choroby tarczycy mogą się zdarzać w każdym wieku, zarówno u dzieci, jak i u osób starszych; zdecydowanie częściej chorują kobiety – 6–7 razy częściej niż mężczyźni. Nie wszystkie choroby tarczycy prowadzą do zaburzeń w wydzielaniu hormonów, zdecydowana większość przypadków wola guzkowego przebiega z prawidłowym poziomem hormonów tarczycy we krwi, co wcale nie oznacza, że nie wymagają one leczenia. Jest też grupa chorób, które prawie zawsze prowadzą do zaburzeń w wydzielaniu hormonów tarczycy, wywołując nadczynność lub niedoczynność tego gruczołu. Ma to wpływ na cały organizm.
tarczyca jest jedynym narządem w organizmie człowieka, który wychwytuje i długotrwale gromadzi jod. Radiojod, czyli promieniotwórczy izotop jodu jest przez tarczycę gromadzony tak samo, jak nieradioaktywny jod naturalny, znajdujący się w powietrzu, wodzie czy żywności. Promieniowanie, jakie emituje ten izotop, działa więc tylko w obrębie tarczycy, bo tylko tam radiojod jest gromadzony.
Co do jodu, to gospodynie wiedzą, że ogórki kiszone na soli jodowanej nie udają się za bardzo. Jod zaburza rozwój odpowiednich bakterii kwasu mlekowego biorących udział w kiszeniu. Takie same bakterie kwasu mlekowego pracują w naszych jelitach. Zaburzenia ich rozwoju przez jod mogą powodować gorszą pracę przewodu pokarmowego, problemy z przyswajaniem mikroelementów.
O ile z niedoczynnością stosunkowo łatwo sobie poradzić, to nadczynność jest już dużym problemem, w dodatku o coraz większym zasięgu społecznym.
|
Coraz częstszą przyczyną niedoczynności tarczycy jest celowe „zablokowanie” jej czynności, poprzez stosowanie radiojodu –substancji promieniotwórczej zawierającej jod, którą wychwytuje tarczyca. Metoda ta stosowana jest w leczeniu nadczynności tarczycy
Co jeść by tarczyca była zdrowa? Dieta a tarczyca
Kolejną przyczyną występowania niedoczynności tarczycy może być mała ilość jodu w środowisku i diecie. Obecnie z uwagi na jodowanie soli, problem ten jest rzadko spotykany. Natomiast paradoksalnie również spożywanie produktów, zawierających duże ilości jodków może spowodować niedoczynność tarczycy, ponieważ ich nadmiar blokuje funkcję tarczycy
Wiele produktów zawiera substancje nazywane substancjami wolotwórczymi (goitrogenami), które spożywane długotrwale mogą doprowadzić do zmniejszenia produkcji hormonów przez tarczycę. Dlatego należy unikać dużych ilości brukselki, białej i czerwonej kapusty, kalafiorów i kalarepy.
Tarczyca należy do największych gruczołów wydzielania dokrewnego. Jej znaczenie dla zdrowia każdego człowieka jest ogromne, niekiedy nawet nie zdajemy sobie sprawy jak wiele zależy od prawidłowego jej funkcjonowania.
Prawidłowy ciężar tarczycy u osób dorosłych wynosi od 15 do 30 g. Wpływ na rozrost i zwiększenie ukrwienia tarczycy wywiera przede wszystkim hormon tyreotropowy częściej znany pod skrótową nazwą TSH, wydzielany przez przysadkę. Hormon ten pobudza czynność tarczycy, dzięki czemu następuje wydzielanie dwóch innych, podstawowych dla tarczycy hormonów, tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3).
Choroby tarczycy należą obecnie do najczęściej występujących na świecie, można więc śmiało stwierdzić, iż są chorobami cywilizacyjnymi. Często zdarza się, że lekarze lekceważą początki choroby bazując jedynie na wynikach badań laboratoryjnych. Wprowadzenie testów na hormony tarczycy spowodowało, że chorzy przestali być leczeni według objawów. Jest to podstawowy błąd, który do dziś dnia pokutuje w wielu gabinetach lekarskich.
Niedoczynnosc tarczycy
Najczęściej występującą chorobą tarczycy jest niedoczynność. Polega ona na niedostatecznym wydzielaniu hormonów przez tarczycę i wystąpieniu zaburzeń ogólnoustrojowych spowodowanych ich niedoborem. Powodów takiego stanu może być wiele.
Występuje on przeważnie u kobiet. Przyczyną może też być infekcja wirusowa oraz uraz fizyczny lub psychiczny.
Niedoczynność może być spowodowana np:
- uszkodzeniem lub zniszczeniem tkanki tarczycowej (tzw. niedoczynność tarczycy pierwotna)
- lub brakiem hormonu przysadkowego TSH (tzw. niedoczynność tarczycy wtórna).
Wtórna niedoczynność tarczycy jest następstwem braku wydzielania tyreotropiny (TSH) przez przysadkę. Powodem tego jest zwykle choroba przysadki lub rzadziej podwzgórza tzn. tkanki mózgu, która wydziela hormon pobudzający wydzielanie TSH.
Najczęściej występującymi objawami niedoczynności tarczycy są:
- ogolnie (niedoczynnosc tarczycy ( niskie cisnienie, ogromna sennosc, uczucie chlodu).
• spowolniona przemiana materii (tyjesz mimo, że niewiele jesz)
• niska temperatura ciała (powoduje to częste odczuwanie chłodu i złą tolerancje na zimno)
• wysokie stężenie cholesterolu we krwi
• skóra blada, zimna, sucha, szorstka i łuszcząca się
• obrzęki (szczególnie widoczne na twarzy)
• wypadanie włosów
• kruche i łamliwe paznokcie
• trudne gojenie się ran
• niedokrwistość
• zwolniona czynność serca, słabe tętno, kołatanie serca
• senność i ogólne osłabienie
• zaparcia
• ochrypły głos
• nerwowość
• zaburzenia miesiączkowania
• osłabienie słuchu, szum w uszach
• bóle mięśni i stawów
• depresja
• omdlenia i zawroty głowy
• bóle głowy (w tym migreny)
• zmniejszone libido
• obfite lub bardzo obfite krwawienia miesiączkowe
Ponadto niedoczynność tarczycy może przyczyniać się do nadciśnienia, chorób serca, cukrzycy, raka i ropniaka płuc, bezpłodności i chorób kobiecych oraz chorób skóry.
Należy dodać, iż nie wszystkie te objawy pojawiają się u każdego człowieka. Niekiedy występuje ich tylko kilka.
Niedoczynność tarczycy jest najczęściej chorobą trwałą, która wymaga stałego leczenia. Polega ono na systematycznym podawaniu preparatu hormonu tarczycy – tyroksyny – w postaci soli sodowej.
W Polsce do najczęściej stosowanych należą Eltroxin® i Euthyrox®.
Leki należy przyjmować doustnie, na czczo, co najmniej godzinę przed jedzeniem, raz dziennie. Ważne: leczenia nie wolno samemu przerywać!! Ma to znaczenie zwłaszcza w ciąży! (szczegóły poniżej). Pamiętaj! W przypadku zażywania wapnia, żelaza lub witamin dla kobiet ciężarnych (tam też często znajdują się te pierwiastki) hormony tarczycy zażyj co najmniej dwie do trzech godzin przed ww. preparatami. W przeciwnym wypadku zmniejszy się znacznie absorpcja hormonów tarczycy do krwi, co w konsekwencji spowodować może obniżenie skuteczności leczenia. Kobiety przyjmujące estrogeny (np. Premarin®, pigułka antykoncepcyjna) mogą potrzebować więcej hormonów tarczycy. Insulina lub podobne leki doustne obniżające poziom glukozy również zmniejszają efektywność hormonów tarczycy. Leki obniżające cholesterol powinny być przyjmowane cztery do pięciu godzin po hormonach tarczycy.
Przy niedoczynności tarczycy wskazane jest spędzanie wypoczynku nad polskim morzem ze względu na dobroczynne działanie występującego tam jodu.
Jednak nie należy korzystać z tężni, ani powstałych niedawno jaskiń jodowych, gdyż ten rodzaj jodu jest w przypadkach niedoczynności tarczycy wręcz szkodliwy.
Choroba Hashimoto dotyczy gruczołu tarczowego (tarczycy). Jest to narząd położony w szyi, który kontroluje sposób, w jaki nasz organizm wykorzystuje energię. Choroba Hashimoto - nazwana tak na cześć XX-wiecznego japońskiego lekarza, Hakiro Hashimoto, który pierwszy podał jej opis - powoduje, że czynność tarczycy ulega zakłóceniu.Schorzenie to nazywane jest także przewlekłym limfocytowym zapaleniem tarczycy. Jest wiele rodzajów zapalenia tarczycy. W zależności od przebiegu dzielimy je na ostre, podostre i przewlekłe. Choroba Hashimoto jest najczęstszą przyczyną zapalenia tarczycy i jedną z najczęstszych przyczyn wola, czyli powiększenia gruczołu tarczowego.
Niestety, przyczyny tej choroby są nieznane. Należy ona do obszernego "worka" schorzeń nazywanych autoimmunologicznymi.
W krajach rozwiniętych od ponad 50 lat częstość zachorowań na chorobę Hashimoto stale wzrasta. Niektórzy naukowcy twierdzą, że wzrost ten może mieć związek ze zwiększeniem zawartości jodu w naszej diecie.
Wole Hashimoto
Choroba ta nazywana od nazwiska lekarza, który ją opisał, często występuje łącznie z niedoczynnością tarczycy. Wole Hashimoto to, inaczej mówiąc, przewlekłe zapalenie tarczycy. Jego przyczyną jest zwykle autoimmunizacja prowadząca do autoagresji, w wyniku której następuje powolne niszczenie przez organizm własnych narządów. Mówiąc bardziej zrozumiale choroba ta polega na wytwarzaniu przez organizm przeciwciał, które zamiast niszczyć obce lub szkodliwe substancje (np. bakterie lub wirusy) atakują własne komórki, w tym przypadku komórki tarczycy.
Takie przewlekłe zapalenie gruczołu tarczowego często prowadzi do niedoczynności tarczycy.
Najczęściej spotykane postacie zapalenia tarczycy to zapalenie ostre, podostre i przewlekłe.
Ostre zapalenie tarczycy to dość rzadka choroba, wywołana przeważnie przez bakterie gronkowce lub paciorkowce, przedostające się do tarczycy zazwyczaj z ognisk zakaźnych szyi, jamy ustnej lub dróg oddechowych.
Podostre zapalenie tarczycy powodują prawdopodobnie wirusy. Kobiety zapadają na nią czterokrotnie częściej niż mężczyźni. Choroba zazwyczaj obejmuje cały gruczoł, czasami jednak jeden płat lub nawet część płata.
Z powodu zapalenia tkanka tarczycowa rozrasta się równomiernie i twardnieje. Tworzą się też czasami w tarczycy guzki. Początkowy okres choroby to: gorączka, bóle szyi oraz objawy kliniczne nadczynności tarczycy. Choroba trwa na ogół kilka tygodni, po czym następuje powrót do zdrowia. Zdarza się, lecz rzadziej - pojawienie się niedoczynności tarczycy.
W przebiegu limfocytarnego zapalenia tarczycy może pojawić się niedoczynność tego gruczołu.
Atak układu immunologicznego i towarzyszące mu zapalenie niszczą miąższ tarczycy, w wyniku czego produkuje ona coraz mniej hormonów (tyroksyny - T4 i trijodotyroniny - T3).
Dzieje się tak w około 25% przypadków w momencie rozpoznania choroby Hashimoto.
Choroba ma przebieg przewlekły, a zmiany są, niestety, nieodwracalne.
Chorzy na niedoczynność tarczycy mogą odczuwać stale chłód, osłabienie, zmęczenie, bóle mięśni, spowolnienie fizyczne i psychiczne.
Może występować stan obniżonego nastroju, jawna depresja, choroba afektywna- dwubiegunowa, zaburzenie koncentracji, nerwowość, rozdrażnienie, bezsenność oraz tachykardia. Mogą pojawić się obrzęki, zwłaszcza twarzy a szczególnie powiek. (obrzęk śluzakowaty). Skóra jest sucha i szorstka, wypadają włosy. Przybieranie na wadze, wręcz otyłość często towarzyszy niedoczynności tarczycy.
Występują dokuczliwe zaparcia, zatrzymywanie wody w tkankach, nadmierna potliwość. Krwawienia miesięczne stają się zbyt obfite. W przebiegu choroby może dochodzi do hipercholesterolemii
z podwyższeniem frakcji LDL cholesterolu.
Nowotwory złośliwe tarczycy występują rzadko i w większości przypadków można je skutecznie leczyć.
Rozpoznanie choroby Hashimoto opiera się przede wszystkim na wykryciu we krwi chorego zwiększonego miana przeciwciał przeciwtarczycowych.
Badanie takie polega na zwykłym pobraniu krwi i ma za zadanie dostarczyć informacji o tym, czy u chorego występują przeciwciała, a jeśli tak to w jakiej ilości.
Leczenie choroby Hashimoto jest trudne i często mało skuteczne, choć zdarzają się przypadki samoistnego wygaśnięcia przeciwciał przeciwtarczycowych.
W chorobie tej przeważnie stosuje się hormony tarczycy, zaś we wczesnej fazie można stosować również leki hamujące proces autoimmunizacji lub leki przeciwzapalne. Dobre efekty osiąga się również podając choremu lek homeopatyczny o nazwie Padma 28®.
Przyczyną tej choroby jest głównie niedobór jodu w całym organizmie. Jednak niedoczynność tarczycy może być wywołana także stanem zapalnym lub komplikacjami pooperacyjnymi. Objawy tego schorzenia uzależnione są od wieku chorego.
Najpoważniejsze skutki niedoczynności tarczycy obserwuje się u dzieci. Schorzenie to powoduje poważne uszkodzenia w centralnym układzie nerwowym, prowadząc do kretynizmu. Dzieci chore na niedoczynność cierpią także na niedorozwój fizyczny.
U ludzi dorosłych niedoczynność tarczycy powoduje zwolnienie tempa metabolizmu, czego skutkiem jest otyłość. U chorych , w tkance podskórnej gromadzi się duża ilość śluzu, co określa się mianem obrzęku śluzowatego. Skóra cierpiących na niedoczynność tarczycy jest sucha i szorstka, twarz chorego jest opuchnięta. Innymi objawami są : zaparcia, ciągłe uczucie zimna, drgawki, senność,zwolniona akcja serca.
Czasem obserwuje się tzw. wole niedoczynne, czyli powiększony gruczoł tarczycowy. Powiększenie gruczołu związane jest ze wzmożonąaktywnością przysadki, która wydziela duże ilość TSH w odpowiedzi na niski poziom hormonów tarczycowych we krwi. Podwyższony poziom TSH w tarczycy powoduje przerost jej tkanki. W krwi chorego stwierdza się wysokie stężenie cholesterolu oraz TSH, natomiast poziom trójjodotyroniny i tyroksyny jest bardzo niski. Leczenie tego schorzenia tarczycy polega na podawaniu doustnym preparatów hormonów tarczycowych. Chorobie tej można zapobiegać poprzez włączenie do codziennej diety preparatów zawierających jod. Jednym z rozwiązań niedoboru jodu jest jodowanie soli kuchennej. W Polsce problem niedoboru jodu jest związany z tym, że istnieją pewne obszary , w których woda i gleba zawierają wyjątkowo mało tego pierwiastka. Obszarami najbardziej ubogimi w jod są: Podkarpacie, Sudety oraz Dolny Śląsk.
Najczęstszymi przyczynami nadczynności tarczycy są:
- choroba Gravesa-Basedowa - wole guzowate nadczynne - zapalenie tarczycy - nadczynność tarczycy wywołana podawaniem leków
Nadczynność tarczycy i choroba Gravesa-Basedova
W przeciwieństwie do niedoczynności, nadczynność tarczycy polega na nadmiernym wydzielaniu hormonów tarczycy.
Nadczynność powodować może:
• choroba Gravesa-Basedova
• wole wieloguzkowe nadczynne
• autonomiczne nadczynne gruczolaki tarczycy
Choroba Gavesa-Basedova to zespół zmian chorobowych, wśród których dominuje nadczynność tarczycy. Choroba ta polega na wytwarzaniu przez organizm przeciwciał. W przeciwieństwie jednak do choroby Hashimoto, przeciwciała te nie niszczą tkanki tarczycowej, ale pobudzają rozrost i czynność tarczycy. Stąd najczęściej występującym w chorobie Gravesa-Basedova zaburzeniem jest nadczynność tarczycy.
Charakterystycznymi objawami nadczynności tarczycy i jednocześnie choroby Gravesa-Basedova są:
• pobudliwość nerwowa
• osłabienie
• spadek masy ciała, mimo dobrego łaknienia
• osłabienie
• zadyszka
• kołatanie serca
• nadmierna potliwość
• powiększenie tarczycy (wole)
• wytrzeszcz oczny
• drżenie rąk, czasem nóg
• biegunki
• skąpe krwawienia miesiączkowe
• wilgotne ręce
• migotanie przedsionków
Nadczynność tarczycy również jest chorobą przewlekłą. Leczenie choroby polega przede wszystkim na podawaniu leków hamujących czynność tarczycy (przeciwtarczycowych), leczeniu chirurgicznym, leczeniu promieniotwórczym jodem – 131. Dwie ostatnie metody to leczenie radykalne, które stosuje się w wyjątkowych przypadkach. Najczęściej stosowane leki przeciwtarczycowe to tiamazol (polski preparat występuje po nazwą Metizol®) oraz przetwór tiouracylu – metylotiouracyl (polski preparat Methylthiouracilum®). Pamiętaj! Samowolne przerywanie terapii bywa przyczyną nasilenia dolegliwości. Ważne!! Kobiety dotknięte chorobą Gravesa-Basedova powinny unikać ciąży do czasu całkowitego wyleczenia. Stosownie bowiem leków przeciwtarczycowych bywa niekorzystne dla rozwoju płodu.
Badania diagnostyczne tarczycy
W celu wykrycia i właściwego zdiagnozowania choroby tarczycy lekarze dysponują różnego rodzaju badaniami diagnostycznymi. Wśród nich wymienić można:
• ocenę budowy tarczycy uzyskaną badaniem fizycznym (oglądanie szyi, dotykanie szyi)
• badania rentgenowskie
• badanie ultrasonograficzne
• badania scyntygraficzne
• biopsja cienkoigłowa
• badania stężenia TSH i hormonów tarczycy w surowicy krwi
U zdrowego człowieka stężenia hormonów tarczycy zmieniają się wraz z rytmami biologicznymi, a wartość średnia znajduje się ok. połowy przedziału normy. Określenie stężenia T3 i T4 w postaci wolnej (tzw. FT3 i FT4) jest bardziej miarodajne niż określenie całkowitego stężenia T3 i T4. Zestawienie norm zawartości w surowicy krwi hormonów tarczycy w różnych jednostkach znajdziesz w dziale Norm badań labolatoryjnych.
Jako ciekawostkę można przytoczyć nowe normy TSH stosowane np. w USA:
| TSH (mU/l) |
Diagnoza |
| >20 |
łagodna do silnej niedoczynność |
| 4,5-20 |
niedoczynność niskiego stopnia |
| 2,1-4,4 |
norma, ale podejrzenie niedoczynności jeśli występują objawy lub wole |
| 0,4-2,0 |
norma |
| 0,1-0,39 |
szara strefa – zbadać FT4 |
| <0,1 |
nadczynność tarczycy lub niedoczynność przysadki |
Wpływ tarczycy na płodność i ciążę
Prawidłowe funkcjonowanie gruczołu tarczycy ma ogromny wpływ na zdrowie kobiety i jej przyszłego potomstwa. Do szczególnie często występujących skutków chorób tarczycy, ważnych pod względem przyszłego macierzyństwa, zalicza się zanik owulacji, niemożność zagnieżdżenia się komórki jajowej, a także nieregularność miesiączkowania lub jego całkowity zanik. Choroby tarczycy powodują również skrócenie fazy lutealnej, co jak wiadomo prowadzi albo do niemożności zapłodnienia komórki jajowej, albo do bardzo wczesnego poronienia, które zwykle występuje w dniu spodziewanej miesiączki i często przechodzi niezauważalnie dla samej kobiety. Niedoczynność tarczycy może przyczyniać się do nadprodukcji prolaktyny. Powszechnie wiadomo, że zbyt duży poziom tego hormonu ma negatywne oddziaływanie na płodność kobiety.
Ale nie tylko kobiety mogą mieć problem z płodnością. Mężczyźni chorujący na nadczynność tarczycy mogą posiadać dużo słabsze lub mniej ruchliwe plemniki, w wyniku czego nie są one w stanie zapłodnić komórki jajowej kobiety.
W chorobach tarczycy równie często jak niepłodność mogą pojawiać problemy z nawracającymi poronieniami, zwłaszcza wczesnymi. Dotyczy to w dużej mierze kobiet chorujących na chorobę Hashimoto, u których ryzyko poronienia jest dużo wyższe niż u kobiet zupełnie zdrowych. Niekiedy wole Hashimoto może występować samodzielnie, czyli bez niedoczynności tarczycy. Często zdarza się, że lekarze po sprawdzeniu poziomu hormonów tarczycowych i stwierdzeniu, że są one prawidłowe, nie zlecają badań na potwierdzenie istnienia przeciwciał przeciwtarczycowych. Uznając pacjętkę za zdrową pod tym względem szukają przyczyny jej niepowodzeń gdzie indziej. Szczególnie ważne jest zatem wykonanie wszystkich niezbędnych badań, aby w 100% wykluczyć możliwe choroby tarczycy.
Niedoczynność tarczycy łączy się czasem z występowaniem Zespołu policystycznych jajników (PCOS). Schorzenie związane jest też ze zwiększą częstotliwością pojawiania się cyst, które mogą uniemożliwić zajście w ciążę. W przypadku nadczynności tarczycy pocieszający jest fakt, iż kobiety wyleczone z tej przypadłości mają tak samo niskie ryzyko poronienia jak kobiety, które nigdy nie chorowały.
Choroby tarczycy, zwłaszcza nie leczone, mają również ogromny wpływ na prawidłowy przebieg ciąży i zdrowie przyszłego potomstwa. Na szczęście nie jest prawdą, że kobiety chorujące na niedoczynność lub nadczynność tarczycy nie zachodzą w ciążę. Jednak samo zajście w ciążę nie gwarantuje jeszcze całkowitego sukcesu.
Badania przeprowadzone przez Society for Maternal – Fetal Medicine w styczniu 2001 r. dowodzą, iż kobiety z chorobami tarczycy, dużo częściej niż kobiety zdrowe, rodzą dzieci z różnymi wadami rozwojowymi np. wadami serca, upośledzeniem mózgu, rozszczepem wargi lub/i podniebienia, porażeniem mózgowym. Dzieci matek, które w czasie ciąży nie były leczone na niedoczynność tarczycy bardzo często mają dużo niższych iloraz inteligencji niż dzieci kobiet zdrowych lub tych, które podjęły prawidłowe leczenie w ciąży.
Co zrobić aby zmniejszyć ryzyko negatywnego oddziaływania chorób tarczycy na płód? Przede wszystkim zażywać leki w prawidłowej dawce i kontrolować poziom hormonów tarczycy tak często jak się da. Kontrola stężenia hormonów we krwi jest szczególnie ważna w I trymestrze ciąży. Badania należy wówczas wykonywać co miesiąc. Po 12 tyg. ciąży można wykonywać je rzadziej np. raz na trymestr. W każdym razie należy być pod kontrolą lekarza od samego początku, aż do zakończenia ciąży i nigdy nie przerywać leczenia!!
Ważne jest, aby zbadać poziom hormonów tarczycowych jak najwcześniej od momentu powzięcia wiadomości o ciąży. Najlepiej jest wykonać badanie już w 6 tygodniu ciąży (nie później jednak niż w 12 tyg.) i odpowiednio do otrzymanych wyników ustalić właściwą dawkę leków. Podkreślić należy, iż w ciąży, w skutek zmian hormonalnych zachodzących w organizmie kobiety, poziom hormonów tarczycowych wzrasta. Zmienia się on podczas całej ciąży kilkakrotnie dlatego tak ważne jest częste wykonywanie badań i dostosowywanie przez lekarza dawek leków odpowiednio do uzyskanych wyników. Bardzo istotne jest przyjmowanie leków (hormonów) na samym początku ciąży, gdyż do 12 tyg. ciąży płód nie jest w stanie sam wytworzyć hormonów tarczycy. Umiejętność tą nabywa dopiero po tym okresie. Na początku ciąży następuje zatem zwiększone zapotrzebowanie na hormony tarczycowe, gdyż matka musi je wytworzyć nie tylko dla siebie, ale również dla rozwijającego się w jej łonie płodu. W przypadku niedoczynności hormony tarczycowe muszą być uzupełniane z zewnątrz w postaci wspomnianych wyżej hormonów syntetycznych. Niektóre kobiety sądzą, iż podczas ciąży nie powinny zażywać żadnych farmaceutyków. W przypadków syntetycznych hormonów tarczycy to stwierdzenie nie ma racji bytu.
Nieco inaczej przedstawia się kwestia leczenia nadczynności tarczycy. Ponieważ leki przeciwtarczycowe przenikają przez łożysko stwarzają one zagrożenie dla zdrowia płodu. Dlatego ważne jest, aby kobieta zaszła w ciążę już po całkowitym wyleczeniu nadczynności. Jeśli jednak ciąża pojawi w trakcie leczenia nie należy go przerywać, bowiem dla płodu zagrożeniem są nie tylko leki przeciwtarczycowe, ale również sama choroba ciężarnej. Przerywanie ciąży w trakcie nadczynności tarczycy również jest przeciwwskazane m.in. dlatego, że zagraża znacznym nasileniem objawów choroby.
Nie można również stosować leczenia nadczynności jodem promieniotwórczym, ponieważ promieniowanie radioizotopu powodować może uszkodzenie płodu. W takiej sytuacji pozostaje tylko leczenie zachowawcze lekami przeciwtarczycowymi, jednak w takich dawkach, aby zwalczając chorobę matki, miały one jak najmniejszy wpływ na płód.
Po porodzie noworodek powinien być dokładnie zbadany, aby w razie stwierdzenia wola lub zaburzeń czynności tarczycy jak najszybciej podjąć leczenie. Ponieważ leki przeciwtarczycowe przenikają również do mleka matki, karmienie dziecka takim mlekiem może być niewskazane. Inaczej wygląda sytuacja w przypadku niedoczynności tarczycy, bowiem przyjmowanie przez matkę hormonów tarczycy w niczym nie zagraża zdrowiu noworodka i nie jest przeciwwskazaniem do karmienia piersią.
Zakończenie
Choroby tarczycy to nie tylko niedoczynność czy nadczynność. Istnieją również inne choroby związane z gruczołem tarczowym, które niestety, ze względu na ograniczenia techniczne, nie mogą być tutaj omówione. Najważniejsze jednak jest to, aby nie były one lekceważone ani przez przyszłe matki, ani przez lekarzy. Zaniedbanie leczenia może doprowadzić do tragicznych w skutkach wydarzeń, natomiast prawidłowa terapia często kończy się pomyślnym finałem, a do tego przecież wszyscy dążymy.
Pierwotna niedoczynność tarczycy występuje dziesięciokrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn! Uszkodzenie lub zanik tarczycy spowodowane są najczęściej przewlekłym stanem zapalnym, napromieniowaniem tarczycy izotopem promieniotwórczym jodu, a także czasami operacją gruczołu lub naświetlaniem okolicy szyi promieniami rentgenowskimi.
|
|
Problemy kobiece i męskie
Zaburzenia czynności tarczycy mogą powodować także zaburzenia miesiączkowania.
W przypadku niedoczynności cykle są nieregularne a krwawienia przedłużają się.
Najczęściej dotyka osób w wieku średnim bądź starszym. Po 60. roku życia objawy niedoczynności ma blisko co piąta kobieta.
Przy nadczynności tarczycy miesiączki są rzadkie i skąpe. U mężczyzn nieraz pojawiają się zaburzenia potencji i spadek libido.
Nieleczona niedoczynność przyczynia się do rozwoju miażdżycy, zawałów, osteoporozy, depresji. Chore kobiety mają kłopoty z zajściem w ciążę i jej utrzymaniem. Niedobór hormonów u przyszłej mamy zagraża prawidłowemu rozwojowi płodu. Na szczęście z niedoczynnością walczy się stosunkowo łatwo, podając hormony tarczycy w postaci tabletek. Trzeba tylko indywidualnie ustalić odpowiednią dawkę. Często pacjent musi zażywać leki na stałe, podobnie jak osoby chore na cukrzycę - insulinę.
Układ rozrodczy
U kobiet często dochodzi do zaburzeń miesiączkowania. Miesiączki są rzadkie, nieraz zupełnie zanikają. Nie oznacza to jednak, że nie dochodzi do jajeczkowania, więc kobieta może zajść w ciążę. U mężczyzn mogą się pojawić problemy ze wzwodem. Może też dojść do powiększenia sutków. U obu płci zdarza się obniżenie libido.
Niedoczynność tarczycy
niedoczynność to zbiór objawów towarzyszących złej pracy tarczycy wynikającej z niedoboru hormonów.
Może być spowodowana brakiem jodu (wtedy też mogą pojawić się guzki i wole), zapaleniami (najczęstsze hashimoto, tu też mogą sie pojawić guzki, a przede wszystkim organizm produkuje przeciwciała przeciwko tarczycy i tarczyca maleje-stąd niedoczynność), i po operacji (ja nie mam połowy tarczycy i w związku z tym niedoczynność)
Przy niedoczynności nie spowodowanej hashi dieta o tyle może być pożądana, że trzeba dbać o wagę i nie jeść za dużo produktów wolotwórczych, ale jod jest jak najbardziej wskazany. No i wiadomo, że nabiał utrudnia wchłanianie tyroksyny więc powinno sie go unikać bezpośrednio po porannej dawce.
Wynika z niedostatecznego wydzielania hormonów tarczycowych. Pacjenci często skarżą się na osłabienie, nadmierną męczliwość, odczuwają niechęć do podejmowania wysiłku fizycznego, są spowolniali, senni, łatwo im marzną ręce i stopy. Dołączają się do tego trudności z koncentracją uwagi, zaburzenia pamięci. U osób starszy niedoczynność tarczycy może powodować otępienie.
Skóra staje się zimna, sucha, w niektórych miejscach (np. na łokciach) szorstka, czasem przybiera żółtawe zabarwienie. Włosy są suche, łamliwe, mają tendencję do wypadania. Na skutek obrzęku tkanki podskórnej pogrubieniu ulegają rysy twarzy, powieki, dłonie, głos staje się matowy, ochrypły. Masa ciała może ulec zwiększeniu. Częstotliwość pracy serca zmniejsza się, ciśnienie tętnicze zwykle jest obniżone, choć u niektórych pacjentów może wystąpić nadciśnienie.
Pacjenci często skarżą się również na zaparcia, wynikające ze zwolnionego przechodzenia pokarmu przez przewód pokarmowy.
U kobiet mogą wystąpić obfite krwawienia miesiączkowe, trudności z zajściem w ciążę lub jej donoszeniem. Mężczyźni mają obniżone libido, czasem dołączają się również problemy ze erekcją.
Do nietypowych symptomów, które mogą towarzyszyć niedoczynności tarczycy, zaliczamy objawy nieżytu górnych dróg oddechowych (spływający katar, uczucie zatkanego nosa, ból gardła) oraz obniżony nastrój, który może przechodzić w depresję. Niektórzy pacjenci skarżą się na problemy ze słuchem lub prezentują objawy zespołu cieśni nadgarstka (m. in. mrowienie w okolicy nadgarstka, kciuka oraz II i III palca, trudności zaciśnięciem dłoni w pięść).
Zarówno nadczynność jak i niedoczynność mogą wiązać się z powiększeniem tarczycy i wytworzeniem na szyi tzw. wola.
Objawy chorób tarczycy są bardzo różnorodne i dotyczą wielu narządów. Oczywiście nie wszystkie występują równocześnie. Różne bywa ich nasilenie u poszczególnych pacjentów, które w dużym stopniu zależy od czasu trwania i od stopnia nasilenia nad lub niedoczynności tego narządu. W diagnozowaniu przyczyn rozmaitych dolegliwości zawsze warto pamiętać o tarczycy.
Nerwy…
Zwiększona drażliwość, nadpobudliwość, gonitwa myśli oraz niemożność skupienia uwagi występują w nadczynności tarczycy. Narastające spowolnienie myślenia oraz mowy, osłabienie pamięci, a także tendencja do depresji mogą być spowodowane niedoborem jej hormonów.
Ciepło albo zimno
W chorobach tarczycy zmienia się tolerancja temperatury otoczenia.
Niedoczynność zwiększa wrażliwość na chłód, natomiast nadczynność powoduje nietolerancję gorąca.
Za często, za rzadko
Choroby tarczycy powodują zmianę rytmu wypróżnień. Przyspieszenie perystaltyki w nadczynności powoduje częstsze oddawanie stolca, zwykle kilka razy na dobę. W niedoczynności występuje skłonność do zaparć, nawet kilkunastodniowych.
Niedoczynność tarczycy zwiększa ryzyko niepłodności. Dodatkowo w czasie ciąży rośnie ryzyko poronienia czy powikłań.
Co pokazuje waga?
Gdy hormony tarczycy są produkowane w nadmiarze nasza masa ciała zazwyczaj się zmniejsza, pomimo zwiększonego apetytu.
Zwolniony metabolizm w niedoczynności tarczycy, nawet przy zmniejszeniu ilości przyjmowanego pokarmu, zazwyczaj prowadzi do tycia.
Tarczyca może powiększać się również w przebiegu niektórych stanów fizjologicznych, do których zaliczamy:
- okres dojrzewania, ciążę i menopauzę,
- a także odżywianie pokarmami wolotwórczymi (warzywa kapustne
Objawy nadczynności tarczycy
Objawy choroby są bardzo różne i zależą od przyczyny zaburzenia funkcji tarczycy, wielkości zaburzeń oraz wieku pacjenta. Są zwykle wyrazem oddziaływania zwiększonej ilości hormonów tarczycy na komórki. Najczęściej dominują objawy osłabienia, nerwowości lub niepokoju, a nawet bezsenność. Częstym symptomem jest zła tolerancja ciepła (stałe uczucie gorąca). Mimo zwiększonego apetytu u osób z nadczynnością tarczycy dochodzi do zmniejszenia masy ciała; osoby takie skarżą się też na uczucie kołatania serca z przyśpieszoną akcją serca i drżenie rąk. Zaobserwować można również ciepłą, wilgotną skórę oraz powiększenie gruczołu tarczowego. U kobiet bardzo często dochodzi do zaburzeń miesiączkowania w postaci skrócenia cyklu i samych krwawień miesięcznych, a w dalszej kolejności do zmniejszenia płodności wskutek cykli miesiączkowych bez jajeczkowania. Mężczyźni skarżą się na osłabienie popędu płciowego oraz nierzadko na bolesne powiększenie gruczołów piersiowych. Rzadziej występują zaburzenia osobowości i osłabienie koncentracji. Innymi objawami mogącymi wskazywać na nadczynność tarczycy są: duszność, nadmierna osteoporoza, zaburzenia rytmu serca lub migotanie przedsionków, niewydolność serca, a u osób chorych na cukrzycę pogorszenie kontroli choroby. U osób w podeszłym wieku objawy nadczynności tarczycy są słabiej wyrażone niż u ludzi młodych. Rzadziej stwierdza się u nich powiększenie gruczołu, zaś głównymi symptomami są objawy kardiologiczne np. migotanie przedsionków oraz zaburzenia emocjonalne.
Coraz częstszą przyczyną niedoczynności tarczycy jest celowe „zablokowanie” jej czynności, poprzez stosowanie radiojodu –substancji promieniotwórczej zawierającej jod, którą wychwytuje tarczyca.
Metoda ta stosowana jest w leczeniu nadczynności tarczycy. Niestety nie tylko leczenie chorób tarczycy może ją uszkadzać. Stosowanie radioterapii w leczeniu chorób nowotworowych – najczęściej chłoniaków, raka piersi, poprzez szkodliwe działanie promieniowania może być przyczyną rozwoju niedoczynność tarczycy, czasami może być to również przyczyną rozwoju raka tarczycy.
Ale nie tylko jod ma wpływ na tarczycę. Wiele produktów zawiera substancje nazywane substancjami wolotwórczymi (goitrogenami), które spożywane długotrwale mogą doprowadzić do zmniejszenia produkcji hormonów przez tarczycę. Dlatego należy unikać dużych ilości brukselki, białej i czerwonej kapusty, kalafiorów i kalarepy.
Badania wykonywane z innego powodu, przez przypadek mogą wskazać na niedobór hormonów tarczycy.
Np. wysokie stężenie cholesterolu we krwi (norma 120-190mg/dl) zwłaszcza frakcji tzw. złego cholesterolu (LDL) może być spowodowane niedoczynnością tarczycy i tym samym byc przyczyną częstszego występowania chorób serca.
Nadczynność tarczycy
Charakterystyczne jest też szybkie chudniecie z jednoczesnym brakiem apetytu – inaczej niż u ludzi młodych – oraz spadek nastroju, często mylony z depresją. Bardzo ważnym wskaźnikiem jest obniżony poziom cholesterolu
– u osób starszych jedną z najczęstszych przyczyn niskiego poziomu cholesterolu jest właśnie nadczynność tarczycy.
Wynika z nadmiernego wydzielania hormonów tarczycowych. Pacjenci borykający się z tym schorzeniem często skarżą się na nadmierną drażliwość, płaczliwość, dręczy ich uczucie niepokoju, lęku, bezsenność, mają trudności z koncentracją uwagi, łatwo się rozpraszają. Czasem do tych objawów dołącza się drżenie rąk.
Chorzy nie mogą usiedzieć w miejscu, są w ciągłym ruchu, chociaż czują się osłabieni i szybko się męczą. Tym objawom towarzyszy wzmożona potliwość, skóra często jest wilgotna, zarumieniona, w dotyku zaskakująco gładka, wręcz aksamitna. Włosy stają się łamliwe, łatwo wypadają. Kolejnym problemem mogą stać biegunki lub częste oddawanie stolca. Objawy te wynikają z przyspieszonego przechodzenia pokarmu przez przewód pokarmowy.
Mimo że nierzadko apetyt jest wzmożony, może dojść do utraty masy ciała.
Nieprzyjemnym objawem zgłaszanym przez pacjentów jest uczucie kołatania serca oraz przyśpieszone jego bicie. U kobiet występują zaburzenia miesiączkowania (miesiączki stają się rzadkie lub w ogóle zanikają).
Kolejnym problemem są zmiany w narządzie wzroku, dla nadczynności tarczycy charakterystyczny jest wytrzeszcz oczu.
FORUM
Najwieksze stężenie jodu jest podczas sztormów, głównie zimą i
wczesną wiosną a jeśli chodzi o lokalizacje to najlepiej w
okolicach Kołobrzegu. polecane oczywisicie przy samej
niedoczynnosci tarczycy a zabronione przy hashi.
Dużo jodu znajduje się w rybach ale tych prosto od rybaka z kutra
Dla starszego osobnika - środkowe wybrzeże
Bałtyku,gdyż jestam ostrzejszy klimat, wieją silniejsze wiatry , w tych
okolicach jest zawsze nieco chłodniej np. Kołobrzeg, Ustronie Morskie (bardzo
wąska plaża),Darłowo.
U mnie wykryto
niedoczynność, potem badania na przeciwciała no i Hashi.
Po 3 mies. brania
euthytoksu 50 tsh. Wię na razie nic nie biorę. Ale przeciwciała pozostały. Mój
endo powiedział że ta choroba u mnie może być powikłaniem po szczepionce na
grypę.
Jod w polaczeniu z hormonem zalecany jest w przypadkach niedoczynnosci tarczycy
tylo wtedy kiedy ta niedoczynnosc nie ma podloza autoimunologicznego. Czyli np
niedoczynnosc tarczycy jest wynikiem zbyt malej ilosci jodu. Nie ma Hashi a
wynik przeciwcial jest w normie.
Bardzo czesto w takich sytulacjach tarczyca rozrasta sie tworzac wole...gdyz w
ten sposob probuje wychwycic wiecej jodu ...automatycznie przy tym wystepuje
niedoczynnosc tarczycy (spadek poziomu hormonow) gdyz jak juz wiesz aby tarczyca
funkocjonowala prawidlowo potrzebuje jodu.
Natomiast w naszym przypadku kiedy tarczyca pracuje to przeciwciala przystepuja
do ataku i ja niszcza traktujac ja jak cialo obce...
Dlatego przyjmujac hormony likwidujemy niedoczynnosc a zarazem pomalutku
doprwowadzamy do stanu kiedy to hormony syntetyczne calowicie zastapia u nas
funkcje pracujacej tarczycy ...Niestety z przeciwcialami nic juz nie mozemy
zrobic.
dosyc trafnie opisana jest ta choroba w ksiazce "Leben mit
Hashimoto". Jest tam takie porownanie, ze niedoczynnosc tarczycy jest jedynie
typowym objawem Hashimoto i nie kazda niedoczynnosc tarczycy to Hashimoto
(jedynie taka z przeciwcialami). Hashimoto jest choroba, ktora obejmuje caly
organizm a zmniejszona produkcja hormonow tarczycowych pozwala nam te chorobe
zdiagnozowac. Podobnie do goraczki, ktora moze byc objawem grypy, ale nie kazdy
kto ma goraczke musi miec grype. Dlatego tak wazne jest by rozrozniac zwykla
niedoczynnosc tarczycy (leczona jodem) od Hashimoto (przy ktorej jod jest zabroniony), bo stad to zamieszanie z jodem.
UWAGA! Hashimoto to nie to samo co zwykla
niedoczynnosc
Ja moge tylko dodac, ze nasze tarczyce sa "ofiarami" atakujacych nas
przeciwcial. Defakto u nas choruje uklad imunologiczny( organiz atakuje i
niszczy sam siebie) Dlatego tez nie ma jak walczyc z przeciwcialami...Z nimi
nalezy sie juz pogodzic. Na to nie ma juz lekarstwa ( a moze powinnam napisac,
ze jeszcze nie wynalezino)
Jodu nalezy unikac przy kazdej nadczynnosci dlatego ze on pobudza tarczyce do
jeszcze wiekszej produkcji hormonow a tym samym nasila nadczynnosc.
Jodu nalezy unikac przy niedoczynnosci i nadczynnosci tez spowodowanej choroba
autoimmunologiczna dlatego ze jak jod pobudza tarczyce do pracy to przez to jest
tez pobudzany uklad immunologiczny i zwieksza sie produkcja przeciwcial.
A zwiekszona ilosc przeciwcial powoduje szybsze niszczenie tarczycy.
Nasza tarczyca przez to ze dostajemy tyroksyne jest wylaczona z produkcji
(intensywnej produkcji) hormonow, jest wyciszona i wtedy przeciwciala sa
produkowane w mniejszej ilosci zeby nie poglebiac stanu zapalnego.
Dlatego dla nas jest bardzo wazne dobre ustlenie dawki i nie pozostawanie w
niedoczynnosci.
Nie nalezy spozywac jodu nadmiernie ale jego nadmierna eliminacja
moze bardziej zaszodzic niz pomóc.
Na temat unikania jodu jest napisane w ksiazce "Leben mit Hashimoto" i bardzo
duzo pisze sie na forum niemieckim.
W Niemczech powstala nawet specjalna grupa osob ktora bardzo aktywnie dziala i
pracuje nad tym zeby zmniejszyc dostarczanie jodu w pozywieniu i to im sie nawet
udaje.
Przez ten nadmiar jodu w pozywieniu (nam juz to nie grozi bo jestesmy juz
chorzy) narazone sa niestety nasze dzieci ze w przyszlosci bedzie jeszcze wiecej
osob chorych na Hashimoto. To juz jest tez teraz obserwowane (podawalam juz
kiedys linki do polskich artykulow) ze z powodu zwiekszonego sztucznego
jodowania i podawania soli jodowanej zwierzetom ilosc zachorowan u dzieci
wzrosla w ostatnich latach chyba 5-krotnie (o ile dobrze pamietam).
Dla nas jest tez bardzo wazne to co napisala Marlen14, zeby unikac mocno i
dodatkowo solonych produktow.
Ale urlop nad morzem nie jest zabroniony i 1x w tygodniu obiad z ryba tez nie.
JOD
W dzisiejszej medycynie jod jest traktowany głównie jako środek odkażający, używany np. podczas zabiegów chirurgicznych do dezynfekcji skóry. Generalnie panuje opinia, że jodu potrzebuje głównie tarczyca do wytwarzania tyroksyny (T4) i trijodotyroniny (T3), a tarczyca potrzebuje tylko śladowe ilości jodu, 70 μg dziennie do wytworzenia wymaganych ilości T4 i T3. Stąd w opiniach lekarzy wystarczą mikrogramowe ilości jodu w dziennym spożyciu, jednocześnie ignorują lub nie biorą pod uwagę badań, które dowodzą, że jod w większych ilościach daje pozatarczycowe korzyści, szczególnie dla kobiecych piersi.
Jod potrafi również usuwać z organizmu toksyczne chemikalia, jak fluorki, bromki, ołów, aluminium, rtęć i biologiczne toksyny, powstrzymuje wytwarzanie przeciwciał przeciw własnym antygenom, wzmacnia adaptacyjny układ immunologiczny i chroni przed nienormalnym rozrostem bakterii w żołądku. Poza tarczycą i sutkami również inne tkanki są wyposażone w pompę jodową (symporter sodu/jodu). Śluzówka żołądka, ślinianki i gruczoły sutkowe potrafią koncentrować jod niemal do takiego samego stężenia, jak tarczyca (40-krotnie większego od stężenia we krwi). Inne tkanki wyposażone w taka pompę to jajniki, grasica, skóra, splot naczyniówkowy w mózgu (produkujący płyn mózgowo-rdzeniowy) oraz stawy, arterie i kości. Dzisiejszy establishment medyczny odnosi się do jodu nieufnie – jest to w końcu najnaturalniej występujący, niemożliwy do opatentowania niefarmaceutyczny środek (!). Zalecana dzienna dawka jodu przez organizacje zdrowia na 100-150 μg/dziennie jest wyraźnie niezgodny z danymi wskazującymi na jego wyższe zapotrzebowanie. Te dane to wyniki badan na zwierzętach, badań In vitro na szczepach ludzkich komórek rakowych, klinicznych prób jodu w przypadku torbieli w tkance włóknistej gruczołu piersiowego. Oraz dane epidemiologiczne. Spożywanie jodu w ilości 150 μg/dziennie zapobiega wolu i innym znanym dolegliwościom wynikającym z niedoboru jodu, ale nie zapobiega rakowi piersi. Zapobieganie rakowi piersi wymaga znacznie wyższych dawek jodu.
Po odkryciu w roku 1811 jod był wykorzystywany do leczenia wielu chorób aż do połowy lat 1900, kiedy to endokrynolodzy specjalizujący się w tarczycy ostrzegli, że jego „nadmiar” wpływa niekorzystnie na jej funkcjonowanie. Jod jest skuteczny w leczeniu różnych schorzeń skóry, chronicznej choroby płuc, grzybic, trzeciorzędowej kiły, a nawet stwardnienia tętnic, w ilościach mierzonych w gramach. Jod najczęściej możemy spotkać w formie nieorganicznej (nieradioaktywnej) jako jodek I- oraz jod molekularny I2 . najpopularniejsze źródło to jodek potasu KI, występuje min w popularnym płynie Lugola (w jednej kropli jest 6,3 mg molekularnego jodu/jodku, w Jodynie. Lekarze przez wiele lat stosowali jodek potasu w początkowych dawkach od 1,5 do 3 gramów aż do ponad 10 gramów dziennie w leczeniu astmy oskrzelowej oraz w przewlekłej obturacyjnej chorobie płuc i to z dobrymi rezultatami i zadziwiająco małą liczbą efektów ubocznych.
Dr Guy Abraham, były profesor położnictwa i ginekologii na Uniwersytecie Kalifornijskim, po przeczytaniu w 1997 r. pracy Ghenta na temat stosowania jodu w leczeniu torbieli, powołał do życia „ Jodowe Przedsiębiorstwo”. Mając swoją własna firmę Optimom Corporation produkująca Iodoral (roztwór Lugola w postaci tabletek), zatrudnił dwóch praktykujących lekarzy domowych do przeprowadzenia klinicznych badań Iodoralu. Jego badania wskazują, że po podaniu wystarczającej ilości organizm zatrzyma znacznie więcej jodu, niż pierwotnie sądzono – 1500 mg, przy czym jedynie 3% tej ilości zatrzyma tarczyca. Ponad 4000 pacjentów objętych tym badaniem spożywa dziennie od 12,5 do 50 mg jodu, a diabetycy do 100 mg dziennie. Badacze zauważyli, że jod rzeczywiście usuwa torbiele w tkance włóknistej gruczołu piersiowego, że pacjenci cierpiący na cukrzycę potrzebują mniej insuliny, że pacjenci z niedoczynnością tarczycy wymagają mniej intensywnego leczenia, że zanikają objawy włókniakomięśniaka i że znikają migrenowe bóle głowy u cierpiących na nie osób. Funkcje tarczycy pozostały bez zmian u 99% badanych. Niepożądane skutki jodu – alergie, opuchnięcie ślinianek i tarczycy oraz jodzica (zatrucie jodem) – wystąpiły zaledwie u niespełna 1 procent badanych. Jod usuwa z organizmu toksyczne chlorowce: fluor i brom. Jodzica, nieprzyjemny metaliczny posmak, cieknący nos i podobne do trądziku zmiany na skórze, jest powodowana przez brom, który jod ekstrahuje z tkanek. Symptomy znikają przy zmniejszonej dawce jodu.
Ludzie którzy przyjmują jod w takich ilościach, donoszą, że maja znacznie lepsze samopoczucie, że są pełni energii i mają jaśniejszy umysł. Czują, że jest im ciepło w zimnym otoczeniu, że potrzebują mniej snu, że poprawia im się cera i że maja bardziej regularne ruchy jelit. A zatem póki co powinniśmy naśladować Japończyków, zwiększając ilość spożywanego jodu, np. poprzez zjadanie morskich wodorostów, bądź przez zażywanie od dwóch do kilku kropli płynu Lugola. Płyn Lugola kosztuje niewiele, około 5 zł, właśnie eksperymentuję na sobie, warto zwrócić w aptece uwagę, by zakupić wodny roztwór jodu, a więc płyn Lugola robiony na wodzie a nie na glicerolu. Generalnie na ulotkach pisze, że do użytku zewnętrznego, na wodnym roztworze pisze także że doustnie kilka kropli wg ustaleń lekarza. Co ciekawe płyn Lugola jest stosowany także w terapii Gersona.
Jod jest dodawany do preparatów odchudzających, ponieważ zwiększa przemianę materii, a więc dba także o figurę.
Jod jest dla człowieka niezbędnym mikroelementem. Jest on dostarczany z pożywieniem i wodą. Gleby i woda okolic nadmorskich są najbogatsze w jod, im dalej od morza gleby są coraz uboższe w ten pierwiastek. Najmniej jodu jest w glebie i wodzie okolic górskich i podgórskich.
Ciało zdrowego człowieka zawiera 30–50 mg jodu. Najwięcej jodu występuje w tarczycy, która ma zdolność aktywnego gromadzenia tego pierwiastka. Bez jodu niemożliwa jest produkcja w pęcherzykach tarczycy hormonów, tyroksyny (T4) i trójjodotyroniny (T3), niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania wszystkich komórek organizmu.
Niedobór jodu w pożywieniu i w wodzie po pewnym czasie może prowadzić do powstania wola tarczycy. Występuje to przede wszystkim w okolicach górskich, tam gdzie nie jest stosowane jodowanie soli kuchennej lub nie dodaje się związków jodu do mąki. Dawniej takie tereny były miejscami endemicznego występowania wola u osób dorosłych i wrodzonego kretynizmu u dzieci.
Niedostatek jodu u dzieci zmniejsza zdolność uczenia się, spowalnia wzrost i rozwój fizyczny w okresie pokwitania. U dorosłych może upośledzać funkcje rozrodcze, utrudniać utrzymanie ciąży, prowadzić do niewydolności tarczycy i w konsekwencji do zahamowania funkcji wielu narządów i procesów życiowych organizmu.
Dobowe zapotrzebowanie na jod jest bardzo małe, ok. 200 mikrogramów, w ciągu całego życia potrzeba zatem zaledwie kilka gramów jodu. Niektóre warzywa głównie z rodziny krzyżowych (np. kapusta) zawierają rodanki, które działając antagonistycznie do jodków, mogą pogorszyć przebieg niektórych schorzeń tarczycy.
| Zawartość jodu w przykładowych produktach [µg/100g]: |
| kawior |
130 |
| flądra |
190 |
| dorsz |
120 |
| sardynki |
99 |
| tuńczyk |
53 |
| wino białe |
70 |
| wino czerwone |
50 |
| soki owocowe i warzywne |
30-40 |
| mleko |
6 |
| ser biały |
40 |
| jajko |
10 |
| marchew karotka |
61 |
| Dobowe zapotrzebowanie na jod w różnych okresach życia: |
| niemowlęta do 1 roku życia |
50 μg |
| dzieci 1-3 lat |
70 μg |
| dzieci do 6 lat |
90 μg |
| do 6-10 lat |
120 μg |
| młodzież |
150 μg |
| dorośli |
średnio 200 μg |
| kobiety ciężarne |
230 μg |
| kobiety karmiące |
260 μg |
Polskie wybrzeże, znane z ostrego klimatu i dużej zawartości jodu w powietrzu
najwięcej jodu jest jesienią, jak wieje od morza... wtedy też jest
tanie Zatem mozna zaoszczędzić się i szarpnąc na choćby tydzień
jodowania....
Z tego, co wiem od mojej endo, nad morzem ludzie chorują na
wszystkie choroby tarczycy, ale ostatnio najwiecej jest
niedoczynności - na szczęscie wykrywanej na początkowym etapie, a
nie przy TSH 100, 200 czy nawet 400 (był taki 1 przypadek). Dużo
jest też wola z guzkami, co potwierdza opinie o niedoborze jodu .
FORUM
Moja choroba z nadczynnością tarczycy powróciła po 10 latach, problem u mnie jest w tym że teraz nie mogę przyjmować żadnych leków na nadczynność, mój organizm nie toleruje żadnego leku..więc zostało tylko leczenie jodem promieniotwórczym.Jestem 6 dni po przyjęciu jodu na dzień dzisiejszy nic nie odczuwam ,żadnego złego samopoczucia,ale po przeczytaniu niektórych komentarzy , to jestem przerażona jakie mogą być komplikacje po przyjęciu jodu promieniotwórczego. Teraz to mam tylko nadzieje że nie będzie aż tak źle.
Ja dostałem radjojod w Anglii 5 dni temu.Wrażenia są takie:
suchość w ustach,ból żołądka(chyba to żołądek),przekrwione białka oczne,na ustach jakaś wysypka,ogólne osłabienie.Nie wiem teraz czy to jest od tego jodu czy jakiś wirus czy co...
Na nadczynność chorowałam 4 lata.Dwa lata temu leczono mnie jodem.Nie było żadnych skutków ubocznych.Teraz mam niedoczynność,biorę leki.wszystko ok tyle,że przytyłam co mi przeszkadza.
Po jodzie można przygotowywać posiłki i sprzątać, trzeba tylko dokładnie myć ręce.
Polecam tę stronę:
http://www.mednukl.ump.edu.pl/nadczynnosc.htm
Po jodzie dostałam wytrzeszcz oczu i teraz wstydzę się wyjśc do ludzi.
Dowiedzialam sie od kolezanki ze na nadczynnosc nalezy pic SZALWIE wiec pije raz dziennnie szkalnke naparu.
co do postu na temat nadczynnosci i wyjazdu nad morze- moim zdaniem nie jest to wskazane- bo tarczyca moze sie jeszcze bardziej 'rozhustac'- mi moja endo na to nie pozwalala, chyba ze juz mialam dobre wyniki. Co do postu o przyczynie nadczynnosci- otoz mimo iz jedni twierdza ze nie ma to zwiazku- uwazam ze ma to podloze genetyczne- u mnie tak jest. lecz rodzi sie pytanie skad chorobe miala moja mama (obecnie po calkowitym wycieciu tarczycy) skoro nikt inny w rodzinie tego nie mial??? ja mam moze po mamie (obecnie miesiac po jodzie) ale skad to sie wzielo nie wiemy.... ;(
Moim zdaniem STRES uaktywnia ta chorobe i tyle.
spontaniczny całus od czas do czasu nie będzie groźny.Z nieoficjalnych źródel wiem że jod z organizmu znika po ok 3 miesiącach od leczenie(wiadomości nieoficjalne!!)a oficjalne to ok pół roku
Masz tu adres strony carbomedicus.pl.Są ta pomocni a to nic nie kosztuje.Pozdrawiam
.Najbardziej dokucza kwarantanna po jodzie jeśli chodzi o małe dzieci trzeba pamiętać i stosować się do innych zaleceń, które się dostaje od lekarza.Jeśli chodzi o bieliznę osobistą (majteczki) można kupić w aptece jednorazowe takie jak kobiety po porodzie stosują i nie trzeba oddzielnie magazynować a póżniej prać osobno , tylko po prostu wyrzucić.
guzy tarczycy wsród wszystkich guzów sa najmniej niebezpieczne
ze lepiej być zdrowym z niedoczynnością tarczycy, którą reguluje się hormonami, które nie mają skutków ubocznych, niz nadczynnoscią, która niszczy serce i organizm
Po 9 latach walki z nadczynnością zdecydowałam sie na lecznie jodem. Jestem 3 tygodnie po połknieciu leku. Nie miałam żadnych skutków ubocznych, zadnego wypadania włosów. Przyjmowałam sterydy, żeby zapobiec wytrzeszczowi, łykam ranigast, by chronić żołądek oraz kalipoz, by uzupełnić niszczony przez sterydy potas. Za 2 tygodnie wizyta kontrolna u endokrynologa. Mam nadzieję, że nie dojdzie do niedoczynności, a nawet jeśli to trzeba będzie łykać hormony i pewnie da się je ustawić na prawidłowym poziomie.
Najważniejsze w postępowaniu u osoby po podaniu I131 jest to, że w ciągu pierwszych dwóch, trzech dni po podaniu dawki:
-zaleca się zwiększenie ilości przyjmowanych płynów,
-ssanie cukierków lub żucie gumy dla zmniejszenia gromadzenia się jodu w śliniankach,
-dwukrotne spłukiwanie toalety,
-dokładne mycie wanny lub brodzika po kąpieli,
-częstsze mycie rąk mydłem i wodą,
-wstrzemięźliwość seksualną
Przez dwa tygodnie od podania dawki leczniczej prosimy o:
-unikanie bliskich kontaktów szczególnie z kobietami w ciąży oraz z małymi dziećmi
(przytulanie, spanie w jednym łóżku) ze względu na pozostający w gruczole tarczowym I131
-ograniczenie kontaktów towarzyskich
Natomiast ja przy niedoczynności biorę Eltroxin (kiedyś Eferox) oraz Jodid. Dobrze, że leki są refundowane, bo sam Eltroxin by mnie wykończył. Najgorsze, że leki będę brała do końca życia 
Czasami naprawdę mam dość
bo przy nadczynności się nie tyje, przy niedoczynności tak
Jak ma się niedoczynność to się tyje!! i ciagle zimno (zwłaszcza jeśli chodzi o dłonie i stopy) Serce jak najbardziej zagrożone i nie leczona tarczyca moze zrujnować cały organizm , więc stwierdzenia że ta choroba to nic takiego to bzdury osób zupelnie nie znających tematów.A i branie przez całe zycie tabletek nie wpływa dodatnio na wątrobę np.
Objawy..: nerwowość aż do granicy płaczu,aż do bólu skóry,depresje,chuniecie (tycie),kołatanie serca (jakbys przebiegła 100m)nie mozna złapać oddechu,stałe zmęczenie,ucisk-jakby ktoś Cię dusił
W niedoczynnosci Unikaj soli, kapusty - tego nie lubi tarczyca.
Jeśli kobieta w ciąży ma objawy kliniczne niedoczynności i nie jest leczona, szansa na urodzenie zdrowego dziecka jest mała. Natomiast gdy niedoczynność jest wyrównana (prawidłowe stężenie hormonów, ustąpienie objawów), wtedy dziecko najczęściej rodzi się zdrowe. Wrodzona niedoczynność może wystąpić także u dziecka, którego matka nie miała z tarczycą żadnych problemów. Nieleczona może prowadzić do umysłowego i fi zycznego niedorozwoju. Obecnie w Polsce u każdego noworodka w 4.–5. dniu życia wykonuje się oznaczenie hormonu TSH (w tym celu dziecku pobiera się krew z pięty). Pozwala to na wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie niedoczynności, które w większości wypadków zapewnia prawidłowy rozwój dziecka.
niedoczynnośc spowodowana tylko nieodoborem hormonów w wyniku nieodstatecznej pracy tarczycy jest latwa do wyleczenia, naprawdę
Jest jescze jakaś inna , tamta rzeczywiście jest długa i przewlekła. Zawsze mi lekarze mówili, że to nadczynność nieleczona robi prawdziwe spustoszenie, w tym łącznie z sercem -arytmia , migotanie itp Z dwoja złego wolałabym chyba niedoczynnośc - przynajmniej nie wpływa na kontakty miedzyludzkie w postaci pokłocenia sie z 10 osobamui w trakcie jednego dnia No, ale najważniejsze to leczyć sie w ogóle, zdrowia życzę
Można zajmować się pracami w gospodarstwie domowym (gotowanie, mycie naczyń). Nie jest konieczne posiadanie osobnych talerzy. Można oglądać telewizję, rozmawiać przez telefon, chodzić na spacery, robić niezbędne zakupy, a więc prowadzić normalny tryb życia.
Okres połowiczego rozpadu jodu 131 wynosi około 8 dni, dlatego po 2 tygodniach praktycznie już jest wyeliminowany z organizmu. Dlatego radzę starać się o dziecko po około 2-3 tygodniach od podania u ojca radiojodu.
Tachykardia nie zawsze jest objawem choroby Częstoskurcz - Jest to określenie częstości akcji serca powyżej 100 na minutę
. Najczęściej akcja serca przyspiesza wskutek zdenerwowania lub wysiłku fizycznego (tachykardia zatokowa).
